II
Ixil-ixilik dago kaia bazterrean
untzi xuri polita uraren gainean
zergatik zergatik
engoitik badakizu adiskidantza zaharrek ez dutela
gaurko ekaitzetan bermatzeko indarrik kemenik gogorik
exilioaren sareak hedatzen direla inguru zaurituan
harrapakari gosetuen gisa.
jadanik arrotza zarela hazi zaituen lurrekoendako
zorion urratsa engoitik bilatzen duzula baliogabeko
eguneroko gauzetan ekintzetan hatzetan
autobideek itsasorantz zilatzen dituzten ordokietan eta
urtats goizetan alegeratzen diren begitarteetan
tzai Maiana burrat baten edaterat...
engoitik badakizu amodioa hitz larrutuz mintzo dela
herenegun higatuaren dorpetik urrun bermatzeko
ihardokitzeko eta agian oldartzeko.
pasatzen nintzanean zure leiho petik
nigarra heldu zitzaitan begi bietarik
zergatik zergatik
seietako argitasun zurbailean ezki usainez apaindu plazatik
niganatzen da iturri umilaren xuxurla eztia
noizean behin airearen uhargia auto herots batek
ustegabean hausten du eta bakardadea
atsegin xoil bihurtzen zait
irratian lehen berrisaila entzutean
iturriaren basamortua mila izarrez janzten da eta
ez naiz bakarrik sentitzen
seietan jeikitzen direnen elkargoan itsas-ments baizik...
zeruan izarra dago itsaso aldetik
zergatik zergatik nigar egin?
© Itxaro Borda