Jagoitik basamortu horailak ditut desiratzen,

itsasertz biluziak,

karrika hutsak,

eguzki hobengabeak kixkaili larruak,

irri partekatuak noiztenka

eta denbora.

elearen lainoa plazaren erditik

kezkaren sosegu agurka

hegaldatzen denean

azkorriko zeru ubelegiek biltzen naute

eta denborak.

        lerratzen diren so auherrak

ditut maite eta denboraren

bihozkada hunkituak:

ezer ez has, ez pentsa, ez erabaki,

ez mintza amodioaren aitortzeko ez bada,

utz bizitzaren hautsak herioaren itsutzera

eta ibili

        denboran bezala

kanta baten hatzetarik oinik dukedano.

 

 

 

© Itxaro Borda

 

www.susa-literatura.eus