Bakardadea igo da nire autobusean gaur.
Andrakila herabe baten mozorroa jantzirik sartu da
eta, aulki gehienak libre bazituen ere,
ondoan jesarri zait lotsagabe.
Leihoko dardaretan
desindustrializazioaren kanposantuko fotogramak
emititu ditu itsasoko haizeak.
Polizi helikoptero bat.
Autokontrol bako kontrol militarrak.
Estatuak gure jolasen
plano zoragarriak dituela jakin dut,
vhsan mikrofilmatu dutela harresiko graffiti kolorgea,
sei fotografia ere badituzte, bana
izenaren letra bakoitzeko.
Sorbaldatik indiskretoki agertu zitzaizun
sujetadore zintak arazoak ei dauzka zentsurarekin.
Zapata gorriak lapitz gorri batez pintatu dizkizute
zuribeltzaren gainean.
Torturaren foko beilegiak
zure adatsaren jeloskor daude.Praka grisetako hanka gurutzatuak
ebagi behar omen dira.
Euriak taigabe xuxurlatzen digu arriskua
bunker honen metalezko paretetan
eta guk ezer ez bageneki legez jokatzen dugu.
Gauak betiko bahitu zuen kalean jaitsi da bakardadea,
eta bakarrik utzi nau,
auzorik auzo zugandik urrunago naroan autobusean.
© Urtzi Urrutikoetxea