LAU KONTU EZKERREKIN
Bide arantzatsuak egokitu zitzaizkigun eta
bestela uste bagenuen ere
ez geunden jipoietara ohiturik.
Tentsioari eta lepo makilakatuei aurre egitea
egunsentiko opari genuenean,
gutariko banakoen multzoa
batasun hausnargea zenean
aldegin zenuen,
urrunetik zetozen albiste nahasiekin batera
oroitzapen bihurtu zen egunerokotasuna,
haragitan markaturiko oroitzapen egin zen bizitza,
zalantzak eta gaztetasuneko presak
eta ihauteriak eta turnoak eta doako katxiak
enrike eta marisarekin
berbetan hastea edo antolamendua eztabaidatzea,
ohartu ginen hura gidoian ez zegoen pasartea zela.
Saiatu gara
inprobisazioaren funtzioa ahalik eta ondoen betetzen,
amildu zaigu guk ere igartzen ez genuen tinkotasun hura.Oraindik orain
kale artean gorputz segailak gurutzatzen ditugunean
mekaguendios batek egiten digu ihes
bihotzean ereindako omenaldia dela adieraztearren-edo.
Ezker, guk daukaguna eta iraganaren flashak dauzkagu
izan beharrekoa horretan mugatzen delakoan.
Non gaude zure ausentziaren zubian?
Zein solairutan ezkutatu dugu gure izate maingua?
Nortzuk ditugu adiskideak?
Ezer ez esatea merezi duten galderak doaz auzoan zehar
izkinaren batean topo egingo duzuelakoan.
© Urtzi Urrutikoetxea