TXEMA KORTESEK
JOSEMA IRUTAGOIENI BURUZ
d
Iluna da bizitza sekretuaren kondenapean
emazte bat, ederra, zaindu eta laketzeko
ume batzuk, bizilegea, hazi eta hezteko,
etxe oparoa hiritik gertu baso ertzean.
Aisa hauts daiteke kurba normalaren bakea.
Desio haragitu zaio garunean igurtzika
karminez pintatu ditu ezpainak, haginka
dator gaua bazterrez bazter; eta parkea.
Dio norbera ez da eman urratsen erantzulea.
Bi ezezagunek tupust egin dute gorpuzpean.
Gero isiltasuna etorriko da nola goragalea.
Eta zentsorea, errua eta gorrotoa. Argi urratzean
bere baitaratzea. Imintzio arretatsuz
ezpainetako amnesia arrastoak ezin moldatuz.
© Juanjo Olasagarre