JOSEMA IRUTAGOIENEK
PARKEAN
d
Beharbada hori. Motxilero itxurako hori.
Zertan ote dabil parke honetan? Akaso
gizonek gauaren arrimora mixeriak
larru baten kontra nola ixurtzen dituzten
ikasi nahi ote du?
Zapatilak eta larruzko txupa,
hankak zabalik, bularra bizkarroi,
munduaren kontrako bakero prestu
eta tinkoa. Seguru
maritxuak izterpetik pasatzea
gizontasunaren sendagarri
justizierotako daukala.
Nola gogoratzen dizkidan
nire koadrilako zenbait duela
zenbait urte eta zikinkeria:
bular zabalak, hitz ozenak,
zein natural bilakatzen zuten
mundua eta besteren izatea
beren izatearen berezko ondorio.
Nola gogoratzen didan
aspaldiko neroni hura mengela,
zalantzontzi, tropoilu antsiatu noragabea!
Nola gogoratzen didan
gauza izateko halabeharrez asmatu
barrunbe gaixo eta errea!
Nola gogoratzen dizkidan haiek bezala
izan nahian egindako oker galantak!
Gustura joko nioke larrua gustura
sartuko nioke buztana ipurditik,
ez lauoinka ikusirik desiratua
niretako ostu ahal diodalakoz,
ez, ongi asko baitakit menderatzeak
eta imitatzeak ez dutela izaera ematen,
ez, aspaldi esperatu mendeku hutsagatik baizik.
© Juanjo Olasagarre