EL PALOMAR
'Cinco minutos', te dice quien abre y cierra
las puertas
mientras del patio miras al sol que de claridad
se vuelve negro.
Se demoran un minuto tus ojos concertándose
con la luz
hasta reconocer en ese pedazo de cielo una paloma
que vuela
como de piedra desprendida de los muros. Te demoras
un segundo, un tercer minuto
pensando a dónde va esa parte de las cosas que
se desprende de las cosas.
Cuando se abre la puerta: 'Ya pasó el tiempo', dice
quien vigila y castiga.
Y andando por el pasillo oscuro hacia la celda
te demoras
perpetuando todavía ese montón de aire que
a punto ha estado de ser tuyo
por donde pasan volando palomas de piedra
que parecen de piedra.
El Palomar deitzen zieten presoek Puerto de Santa Maríako kartzelako zigor-zeldei. Hantxe idatzi zen testu hau 1983an, gazteleraz.
© Joseba Sarrionandia