ORKATILAN MUNDU BAT

Baso-bide leun batean

gertatu zait:

erori naiz eta berriro okertu dut

orkatila bera,

ezkerrekoa.

Argi nuen bidea

eta lasai nindoan

poeten gauzetan pentsatzen,

pentsatzen ea liburu batek behar ote duen

poetika zehatz bat

lagun batek esan zidan bezala,

lasai nindoan

zeru-adarren artean bilatzen

profezia profesionalen bat

nire kolkorako abestu artean

Will ye go, lassie, go

And we'll all go together

To pluck wild mountain thyme

All around the blooming heather.

Horregatik

ahaztu zait lurrera begiratzea

eta ahaztu zait

hortik datorrela dena:

harria eta orbela,

bide ertzeko bizkarroiak eta goroldioa harri-zupan.

Ahaztu zait nire oinpean dagoela

garrantzitsua den guztia:

humusa dela

poema eta bizi guztiaren jatorria eta jomuga.

Baina grabitateak ekarri nau behera

eta hantxe geratu naiz

basoaren erdian

geldi [dio gorputzak]

aditu [dio lokatzak]

zure orkatila mirari txiki bat da

eta haren hezurrak, ehunka puskatan,

harritxoen antzera datoz erreketan behera,

munduaren marruskadurarekin.