Beranduago dira beranduago
inoizko ele triste hori horiek
kaiolez eraikiak, arrangura hotzak
erahil arrats kausigaitzak nonbait
desioa gero uncertain-a apika iragan baina inoiz ez
gertakizun dena, inoiz ez
ihesa atearen bestaldean gordetako
errainuaren lekuko, ideia itsasoa
hemena eta orainaren salatari mina
iragan ororen hondamendi umoa
inguruaren perzepzio arkera
ankerra bere frintza orotan
takigrafo sustraigabeak akaso
auzitegi horma beltzetan
gertatutako heriotzak baino
hobe darrai edertasunaren aztarna
garaiak, garaiak non heriotz ttipiak
poema abailetan urtzen baitira
non edertasuna zaramaren apopilo den
eta legez kanpo beti.
© Juanjo Olasagarre