SENTIPENON ZERTUEZINA
Zigilurik gabeko gutunazal zuria heldu zait
arturratzearekin batera;
zertuezinean nabil zure idazkera.
Afal ostean, hirurogeiko kasetea
birbobinatzen dagoen artean,
kale hustuari eman dizkiot begi biak;
minegi ditut hitzak sentipenok deszifratzen hasteko.
Isilik dago dena.
Erreus, kaleko erbestera irten naiz,
irekita dagoen azken tabernan aurkituko zaitudalakoan,
berriro denbora mendean hartuko dugulakoan.
Deserria deserriago egiten da
zure hutsunea hatz-mamiekin ukitzen dudanero.
© Mikel Ibarguren