Poesia kaiera
Lady Day hil zen egunean
12:20 dira New Yorken ostiral bat
hiru egun Bastillaren egunetik, bai
1959a da eta zapata-garbitzaile baten bila noa
zeren 4:19ko trenean jaitsiko bainaiz Easthamptonen
7:15ean eta zuzenean afaltzera
eta ez dut ezagutzen jaten emango didan jendea
lehen eguzki izpiak jaso dituen kale hezean gora noa
eta hanburgesa bat hartzen dut eta maltazko bat eta
new world writing itsusi bat erosten ikusteko Ghanako poetak
zer ari diren egiten egunotan
bankura noa
eta Miss Stillwagonek (behin entzun nuenez izenez Linda)
bere bizitzan estreinakoz ez du nire saldoa begiratu ere egiten
eta golden griffinen Verlaine txiki bat hartzen dut
Patsyrentzat Bonnarden marrazkiekin nahiz eta Hesiodo litzatekeen
beste aukera, itzul. Richmond Lattimore edo
Brendan Behanen antzerki-obra berria edo Geneten
Le Balcon edo Les Nègres, baina ez, Verlaine hartzen dut
dilemekin lotara joan ondotik ia
eta Mikerentzat park laneko likore dendan
barneratzen naiz eta Strega botila bat eskatzen
eta orduan nentorren lekura noa atzera 6. abenidara
eta Ziegfeld antzokiko tabako-dendara eta
tira Gauloises kartoi bat eta Picayunes kartoi bat
eskatzen ditut, eta new york post bat bere aurpegiarekin azalean
eta izerdi patsetan nago orain eta gogoan dut nola
gizonen komuneko atean bermatuta nengoen 5 spoten
berak pianoaren laguntzaz Mal Waldroni kantu bat xuxurlatzen
zion bitartean eta nola denek eta neronek ere arnasteari utzi genion
The Day Lady died
It is 12:20 in New York a Friday / three days after Bastille day, yes / it is 1959 and I go get a shoeshine / because I will get off the 4:19 in Easthampton / at 7:15 and then go straight to dinner / and I don’t know the people who will feed me // I walk up the muggy street beginning to sun / and have a hamburger and a malted and buy / an ugly new world writing to see what the poets / in Ghana are doing these days / I go on to the bank / and Miss Stillwagon (first name Linda I once heard) / doesn’t even look up my balance for once in her life / and in the golden griffin I get a little Verlaine / for Patsy with drawings by Bonnard although I do / think of Hesiod, trans. Richmond Lattimore or / Brendan Behan’s new play or Le Balcon or Les Nègres / of Genet, but I don’t, I stick with Verlaine / after practically going to sleep with quandariness // and for Mike I just stroll into the park lane / Liquor Store and ask for a bottle of Strega and / then I go back where I came from to 6th Avenue / and the tobacconist in the Ziegfeld Theatre and / casually ask for a carton of Gauloises and a carton / of Picayunes, and a new york post with her face on it // and I am sweating a lot by now and thinking of / leaning on the john door in the 5 spot / while she whispered a song along the keyboard / to Mai Waldron and everyone and I stopped breathing