Chez Jane

Petaloz betetako txokolate zurizko poteak

derrotean edaten ditu probabilitateak eta amaitzen da

oraingo eta geroko laurak puntuetako begi zorabiatuan. Tigreak,

liluragarriki marradun eta suminkor, mahaira

salto egin eta loreen arreta ukigarriaren ile

bakarra ere trabatu gabe, potearen

barnean egiten du txiza, bere aho delikatuan bertantxe.

Lurrun-xuxurla batek portzelanazko uretra horretatik

gora egiten du. “Saint-Saëns!” dirudi egiten duela xuxurla,

potor ikaragarriaren intxaur bilotsuaren inguruan

hutsezin kiribilduz, zeina buruz tolesten ari.

Ai egon nirekin beti, estudioko kontenplazio

zaratatsuaren izpiritua, Zooetako

Lorategia, betiko finkaturiko arratsaldeok!

Han, musikak urdail eskrofulatsua hazkatzen duen

bitartean, piztia basatia agertzen da eta paratzen,

tentuz eta argitsu, jakitun beti momentu honetako

arrisku zehatzaz, letaginak laztantzen luxuetara

erabat emana duen mingainarekin;

zeinak soilik une bat lehenago aspirina bota baitu

arrosen ilunabar honetan, eta orain aulki bat botatzen

baitu airean benetako mehatxatzailea larritzeko.