ORAIN ORDUKO AZAL ITZALIA
Ezin osotasunera iritsi
eta apurka noa: intsektuaren
hegoak rotaflexa bezain gogorrak
erreka inbutuetan barna
bake honi jartzen dizkiodan izenak
zauden leihoaren bihotzari
zetazko hariak jaurtiz
argi beilegia bezala
Marokoko olioa erretzeko papera lizunduz
malenkoniatsuki pozten naizen bitartean gutaz
aspaldi honetan elkar ezagutu genuen gaueko
zure irudiarekin oheratzen naiz
azal itzalia irudimen beteezinaren gainean
gaur gorputza aireak eraman dezan utziko dut, musu
ematen diet zaurietako puntuei, amaitu da
oinaze handi bat, igo naiz
zauden leihoaren bihotzera
argi beilegia jaurtitzen duzu
zetazko harietatik gora
© Igor Estankona