NIRE LEKUA
Nire lekua errekak
udaberriko sagarrondo zuriak
erdibitzen dituen lekuan hasten da,
justu kontrola paratu duten bidegurutzean
euren armak agertuz.
Nire lekua da bidegurutze horretatik
zelai-zelai jarraitzen duen
belar-ahoen eta hautsezko bideen
azalera hori guzti hori.
Geratu egiten da une batez, denbora,
bat egiten duten lekuan hitz hauek
horko haitz horiekin
iritsi arte amonalaren
fardel zurien ezkutalekura.
Nire lekua jaisten da gero
pinu ustel baten azalaren pareraino
eta sigi-saga hasten
igelen meandroetatik, izarratutako gauetan.
Nire lekua da zirkulu hori,
baserrien artetik igaro eta ixten dena
amets eta harri txokorren artean.
Horrela nire lekua itzultzen da bere lekura,
gazte bi behin eta berriz
urperatu zituzten errekara,
etengabe daramatzana urrun
altzairuzko urak
eta beste asmo batzuk.
© Igor Estankona