GOSARI LEGEA
kafesne irakinetan sartutako erpurua
miazkatzen ari naiz
hainbeste urte gorputz honen
gainazalean barrena zokomiran
eta soinak beti du ezusteko atseginen bat:
ez bada miatu gabeko erretena
estreinakoz tinkatutako giharrak
edo bulkaden itzalen bat sukalde bazterrean...
esploratzaile harrituarena jokatzen dut
uste bako min sor batek beretzen nauenero
hobi komuna osatu dut debaldeko tristurentzat...
erabaki txikiek tarteka kontu larriez ebatzi ohi dute
eta bizi izandako egun bakoitzak
orbana uzten du barrenean
mundu honek zikindu egiten gaitu jendea poxi bat
horretan du bikaintasuna:
ebatondoaz eman tatuajeei taxua
garrasiei sartu abesti doinuak
eta su burdina egin erretako hatz mamia
bizirik nago
eta orain noiz arte jakitea baino
noraino jakiteak dit ardura:
beldur kuttun ezkutuetaraino
leiho pareraino
zuganaino...
hasieran nintzenetik
beste animalia bat ari naiz bihurtzen:
digestio modua
algaren eskala
malkoen zaporea...
urteen puruz txertatuak nekartzan gailuen
onurek miraturik naraukate:
zer dira gero haize hezetasunei eta presio aldaketei
horren doi antzemateko gai nire baitako
oi higrometro barometro eta anemometro jatorrok!
adinaren uhagaren gainean zaldizko noalarik
ohoratu nahi zaituztet goraki
esaten dute gaixoaldi gogor batetik osatzear den
azken aurreko herria garela Europan
baina kafesne irakinaren aldamenean
neurri-neurrian zahartzen ari naizen bitartean
ez naiz ezeren biktima
ezpada utzi ezin dudan zenbait ohitura okerrena
eta nire buruzagitza poetikoa espetxean dago
© cc-by-sa Jose Luis Otamendi