KORAPILO TRAGIKOA
Bidegurutzean bere hautua ederra zela
uste zuen. Txarrik onena eta ezinbestean
ederra. Baina baitezpadako bide hura
gurutzebide bilakatu zitzaiolarik
bere buruari galdetzen hasi zitzaion
zer duen ederretik amaren negar saminak,
zer kirioetarainoko beldur eta
oinaze etengabeek. Zergatik den ederra
laguna zein etsaia erortzen ikustea.
Eta beso artean hutsune hori,
azken agurra lako hutsunea...
Egunsenti oskorriak iragarri balu bezala
kale kantoi batean hil zuten,
eta autopsia egitean luzaro eta
poliki landutako brodatu bat
aurkitu zioten barne-barnean:
atsekabea.
© Xabier Izaga