GAUEKO KOBLAK
Ilargia dirdizari
gauez loaren beilari,
zu ene ametsik goxoen eta
ederrenen margolari.
Bailaran gaindi ur hotsa,
enegan zure ahotsa,
oihartzun horren xeraz barnea
zeina omen den bihotza.
Bihotza dela diote eta
beleak nahi dit erauzi,
gogo bizia, bizi gogoa
eta arrosa ebatsi.
Arrosa ba ote hobe?
arantzadun baina lore,
esperantzaren berdea ere
behazunaren kolore.
Zuhaitzak lurra ezagun,
nik bakardadea lagun,
tristura ez den zirrikitu bat
bilatzen egunik egun.
Eskas basoan haritza,
mortu honetan geriza,
hamasei bider irakurri dut
zure azken eskutitza.
© Xabier Izaga