POESIA ESAN

Poesia esan

eta tximeleta baten hego-ikarak

datozkit sabelera hegan,

poesia esan eta

posible zelako institutu hartako horma

zarpailduak deblauki udaberritzea.

Poesia esan eta

soldata baten mendean bizitzera

kondenatuak geunden morroien patua

eraldatu genezakeen;

poesia esatea aski zen

gaztaro likits hartako sexuaren

lupetzean lotoa ernaltzeko,

loreen eta erleen arteko

txirli-txorlo baporetsua hedatzeko

gogo debekatuen zingiran.

Poesia esan eta kiratsak

labanda lurrina isurtzen zuen.

Poesia esan eta salbatzen ginen

Hezkuntza sistema toxikoaren zigorretatik.

Poesia esan eta hartzen genuen arnasa

arrunkeriaren uhin gasoilduetan.

Poesia esan eta bagenekien ez genuela

iraultzaren beherapenak saltzen amaituko

udaletako batzar aretoetan.

Poesia esan eta maiatzeko belarretan etzaten ginen

ametsik puruenekin mozkortuta.

Poesia esan

eta tximeleta baten hego-ikarak

datozkit sabelera hegan,

poesia esan eta

posible delako ukitu ezin diren

aberastasun guztiak ekartzea

udaberriaren hondakinen erdira.

© cc-by-sa Pako Aristi