ERLOJUAREN AMETSA

Denbora asmatu zuenak

—orduak gure menera

makurtu nahia—

ekintza militar bortitza

gauzatu zuen

izakien arteko oreka

purtzilaren aurka,

jakinduriari abiadura

kontrajarriz.

Bata motel, bestea bizkor;

bata geldo, bestea zizpuru;

bata lehor, bestea umel.

Iritsia zen bitasuna

deblauki

batasunaren lilura ilauntzera.

Denbora asmatu zuenak

aspermena ernaldu zuen,

norabait iristeko

geratzen den denbora

betetzen asmatzen

ez duenaren kondena,

unerik pizgarrienak

beti gero

—bihar, etzi, geurtz—

iritsi zain

datzanaren etsipena.

Orduak igarotzen ari direla

uste duenak

ez baitu ikusten

egote hutsaren probetxurik.

Denbora asmatu zuenak

«mugimendua» bilakatu du

bidaiaren epiteto nagusi,

eta leihoaren aurrean

munduaren kontenplazio

infinituaren miran

laketzen zirenak

desagertu egin dira

telebista aparailuak

gure etxeetako leihoen

neurrira ekoizten

hasi zirenetik,

denbora asmatuz

aspermena ernaldu zuenaren

ekintza militar bortitzari

ezinbesteko

babes publizitarioa

eskainiz.

© cc-by-sa Pako Aristi