Landura
Landura
2022, poesia
96 orrialde
978-84-17051-92-1
Azaleko irudia: Xabier Gantzarain
Jose Luis Otamendi
1959, Azpeitia
 
2019, poesia
2014, poesia
2007, poesia
2000, poesia
1999, narrazioak
1995, poesia
1990, poesia
1987, poesia
 

 

AGUR MODUAK

 

 

kosmonautak oinez ibiltzen erdi ahaztuta

bueltatzen ziren espaziotik

itsas gainean pausatu ontzien barruan,

gauzen esanahia atxiki nahirik

guk hodei artean galtzen genuen begirasuna

 

etxeko atea giltzaz ixten hasteaz batera

ugaldu ziren herrian ostatuak, eta orain

abisatzeke itzali dute mundua

 

hitzartuko dira berriro diosal errituak,

izurriak ostu gorpuek gordeko dute

zorion zantzurik

perretxiko atomiko naifen antzera

zurkaizteko hurrena

haurren geletako enpapelatuan, esaterako

 

hiru pertsonari egin diet lagun hil aginean

eta bakarra erditu da alboan ninduela,

datu guztiok ordea kukuturik behar dute

demografoen estatistika tauletan

pipiak jandako malkoen ondoan

 

animalia erdi aspertua

erakusten dit ispiluak egunero samar:

hazpegi kaukasiar bat izu printzekin

 

uste dut orain artean gurtu ez dugun

zera basa bat ari dela hazten nonbait,

eta ez da ezer pertsonala baina

berriro inoiz hain humano izaten

ikasiko dugun edo ez

jakin nahi dudan ere ez dakit jada