• POESIA
  • Hilda dago
  • Poesia?
  • Oda poema baztertuei edo diegesia eremutik kanpo
  • Leopoldo Maria Panero eta poesia
  • Txoriak
  • H
  • Process Art: Poem nš 1
  • Magia
  • Max Broden epaiketan
  • Meta-:
  • Ramon Saizarbitoria eta amodioa
  • Udaberria
  • Amodioak urratuko gaitu
• OBJEKTU GALDUAK
  • Zeru hauek
  • Hitz egiteko modu bat
  • Migrazio errutinarioak
  • Kanariak
  • Litzateke
  • Historiaren estatuak
  • Plazara
• GU GEU
  • Laurogeigarren hamarkada
  • Zu jaio izan ez bazina
  • Bihotzaren geografia
  • Aberats
  • Osten dira
  • Ametsa
  • Errepublika bananeroak
  • Aulki jokoa
  • Arrazoi duzu
  • Zoria
  • Arraina
  • Peter Pan sindromea
  • Bide batez
  • Zigarrokina
  • Munduaren egoera
  • Blaki
  • Bizikletaz
  • Azkenak ere ez ditu nazioarteko itunak errespetatzen
  • Material culture
• GERNIKAKO ARBOLA
  • Berlin
  • Egun batek presa duenean
  • Ikerketak
  • Gabriel Aresti bizirik da
  • On denoting
  • Bermingham kalea, Donostia
  • Gure belaunaldia
  • Urruneko hizkuntza
  • New York, New York

 

LEOPOLDO MARIA PANERO ETA POESIA

 

Leopoldo Maria Panerok bi eskumuturrak moztu zituen manikomioko tailerreko zerra elektrikoarekin. Moztu eta patiora bota zituen. Leiho ondoan odolusten ari zen bitartean, eroak, eroak zaintzen dituzten ero bikoitzak, kazetariak, estatuko presidentea, kultur ministroa, alkatea, kultur zinegotzia, kritiko literarioak, poeta gazteak, eta abar, hasi ginen agertzen patioa inguratzen zuten leihoetan. Hantxe denak esku horiei begira. Eta eskuak mugitu egin ziren, erantzun egin zuten. Hatzak eskuaren baitara bildu ziren, hatz guztiak, esku bakoitzeko hatz luzeak izan ezik.

 

 

 

© cc-by-sa Beņat Sarasola

 

www.susa-literatura.eus