Kapital publikoa
Kapital publikoa
2014, poesia
104 orrialde
978-84-92468-64-5
azala: Xabier Gantzarain
Jose Luis Otamendi
1959, Azpeitia
 
2022, poesia
2019, poesia
2007, poesia
2000, poesia
1999, narrazioak
1995, poesia
1990, poesia
1987, poesia
 

 

MURMURIO HALAKO BAT

 

 

                                              Jon Anzari

 

 

                            1

 

ez dakit non nagoen eta ez dakit banaizen

desagertu egin naiz

hilda egon naiteke

edo historiaren amaraunean galduta agian

desagertu egin naiz

eta beste edozein bezala

(baina beharbada urgentzia handiagoz)

neure buruaren bilaketa lanetan murgilduta nabil

 

arraroa egiten zait

erietxetan kasernetan morgeko zerrendan

neure izena irakurri nahia:

banago eta banaiz

baina guztizkoa ez banintz bezala

 

behin-behinean banaiz eta ez naiz

bat-batean ez nago eta hurrena banago:

prentsa ebakinetara desterratua

geltokian segurtasun kamerei

ezabatutako irudietan xerka

lurpeko ozeano nabarren ikaran

 

inoizka jendearen begira igo nahi duen malko nagia naiz

badakit desagertu egin nautela esatea

borondate bulkada markatuegia dena demokrazian

baina gogoak azken aurreko ahalegina eskatzen dit

noizbait izan naizela aldarrikatzeko

inoren asmakeria buruberoa ez naizela esateko apal

(besteren ahotik ikasi behar ote dut

halako batean izan nintzela munduan)

 

ez nago eta banago

banaiz eta ez naiz

desagertu egin naizela uste dut

baina seguru-seguru ere ez nago

 

 

                      2

 

luzaz desagertu bat izan naiz:

duela aste gutxi arte

ez nekien non nengoen

ez nekien banintzen

baina liluramenduak amaitu dira

 

ez dakit Toulousera iristerako

hilda nengoen

edo neuk asmatu pertsonaia baten bizitza

ari naizen azkentzen

 

zer egiten da

inork beretzat nahi ez dituen altxorrekin

non utzi nori eman nora bota...

gorputegian nago

eguzkiak egunero epeltzen ditu hozkailuetako ateak

baina ez desagertuen herioa urtzeko beste:

gorputz ustelgabea oparitu didate

eta ez dakit zer egin

non utzi nori eman...

inork behar al du hilotz izoztu bat

 

lorontzi baten gainean abandonatutako

meteorito mailatua izan naiz

zer egiten da alfonbra azpian

betiko laga ezin den altxor batekin

non eman behar dut

nire humanitatearen berri

zer daukat erakusteko

frogatu beharra ote dut noizbait

desagertua izandako hildakoa naizela orain

 

meteorito lotsati bat naiz

eta astuna gertatzen zait

desizozten jarritako altxorra izatea:

jaki aurrekozinatu batek bezala

begiratzea munduari

 

aurkitu egin naute azkenean

eta atzekoz aurrera kontatutako

bizitza baten jabe egin naiz:

jatetxe bateko ataria bi bidaia txartel

dirua arropak geltoki bat...

orain badakit: hiltzen eduki naute

heriotzan bera-bera egiten

hamaika egunez aurrena

eta hamaika hilabetez gero...

ezkutuko altxorra izan naiz izuen izartegian

 

inork nahi ez zuen altxor gordea naiz:

ez nekien non nengoen

ez nekien banintzen

luzaz desagertu bat izan naiz

baina amaitu dira liluramenduak...

orain hiltzen eduki nautela esan nezake:

hiltzen eduki naute

hil naizen arte