Mas Soegeng, Baliko antzerki maskara

Pont-l`Eveque Frantziako udalerrian, Normandia Beherea eskualdean, Theatre Organic-eko Sophie Gazel eta Pablo Contestabilek antzerki ikastaroak antolatu zituzten. 2002ko abuztuan Europako bazter guztietatik etorritako hamabost bat ikasle batu ginen bi astez topeng dantzak ikasteko. Topeng hitzak indonesiar hizkuntzan maskara esan nahi du. Maisua Mas Soegeng zen, bere ibilbidean Peter Brookekin aritutakoa eta Baliko antzerki maskaretan aditua.

      Nik aurretik, eta bertatik bertara istako topaketetan zertxobait landu banuen ere, pixka bat gehiago sakondu nahi nuen hain erakargarri egiten zitzaidan maskara antzerki hartan. Antonin Artaudek ere askotan aipatzen du bere idatzietan Baliko antzerkia. Deabrua gorputzean sartu izan balitz bezala jokatzen du aktoreak. Jokoaren maila oso bizia izateaz aparte, inprobisaziorako dohainak lantzeko oso teknika interesgarria da. Gorputza tentsio interesgarri batean kokatzen duelako. ^[26]

      Kathakaliarekin bezala, nire asmoa ez zen Baliko maskaren aktore edo maisu bihurtzea; nik haien jokatzeko eraren esentzia hartu nahi nuen, dna nolabait esateko. Oteizak behin esan zidan bezala, “me interesa el origen”.

      Mas Soegeng-ekin ikasitakoak Yuri Sam lanerako baliatu nituen batez ere. Oposizioan dauden bi indarrak menderatzen ikastea, manis eta keraz, Odinekoek animus eta anima deitzen diotena eta gurean leun eta gogor izango litzatekeena; gorputzaren segmentazioa; begiradaren lana; gorputz barnean deabrua izango banu bezala dantzatzea. Honek guztiak balio izan zidan nire aurre-adierazpena lantzeko, eta eszenan nire jokoa aberatsagoa izateko. Baita beste lan batzuetarako ere. Adibidez, urte batzuk geroago, 2009an, Hernaniko Txanobarragorro herri antzerkian jokatzen nituen hiru juje maskaratuak antzezteko. Topengak badu zerbait ganberroa, jostalaria, alaia, freskoa, bufoiaren izaerari hurbiltzen dena, oso erakargarria dena antzerkirako: “Txak! Txak! Txak Txak Txak!!!”.