Esperantzaren isiltasunean
Hitzak amarauntzen ditu gauak eta egunak
Hitzak hurbilarazten gaitu biharko gaurrera
Hitzak irekitzen zirrikitua mundurantz
Eta orain
Isiltasunaren hormak arraildu direlarik
Jaberik gabeko sastagai goroldioztatua da ene hitza
Ostertz betikoan
Hitza dut lagun, aurpegi ezagun bakar
Eta esperantzak egiten du gizakia
Orain gorputza baino ez dut eskatzen
Gorputz bat nire egiarentzat
© Mikel Ibarguren