SOLDATAPEKO DIOSALAK

Jaxinto Barandiarani

Gudari zahar batek

esku mutilduaren bi atzamarrekin

zabaldu du oroitzapenen zirrikitua.

Bere kautan soldatapeko diosalez mintzo da:

«Agur egitea, karramarroen antzera,

atzerantz bizitzea izan liteke,

inoiz inora ez heltzea,

amaierak hasieretan kausitzea.

Baina zuontzat

oroimenaren galbahetik

amnesia gordetzea da.

Historia eta hiztegi ortopedikoak

saltzen dizkiguzue atez ate, katez kate.

Ezetzak argizaritu dizkiguzue belarrietan,

badakigu gure hizkuntza

komisaldegietako tortura geletako

atariko froga duzuena.

Buruz behera negar egiten ohitu gaituzue,

eta horrenbestez

idatziozue epilogoa zuen lotsari».