Kea behelainopean bezala
Kea behelainopean bezala
1994, poesia
80 orrialde
84-86766-53-2
azala: J.M.W. Turner
Harkaitz Cano
1975, Lasarte
 
2023, poesia
2022, poesia
2018, nobela
2015, narrazioak
2011, nobela
2005, narrazioak
2001, poesia
1999, nobela
1996, nobela
 

 

Idatz ezazu amodioaz eta itxaropenaz

eta nik idatzi egiten dut

hiria lorez basitu itsasoa baino ez da

lore pozoinduak dira baina finean loreak

ez dago leran ezusteko begiradak ospatuz

esperantzaren izenean loreak banatzea bezalakorik

Zaila zaigu gure nenufareetatik kanpo galdu

bezpera igelei barkamena eskatzea

 

Idatz ezazu gure itsasontziaren uhildo erratuaz

eta nik idatzi egiten dut

itsasoa hiriz basitu lorea baino ez da

hondarrezko lorea baina finean lorea

eta ez dago hondarrean utzitakoa ahaztea bezalakorik

lore ezezagunetik iragazia den

itsasoaren lupuaz itsasoaren pozoinaz

 

Idatz ezazu heriotzaz esaten didate

eta nik luma uzten dut

seinalatzen diet lore ihartua hiri hondartua

itsas nekatua

seinalatzen dizkiet gelako lau apalak

betetzen dituzten kaiera larrutuak

esaten diet haizearen harrapaketan olatuak dira azpi

jakina da mitxeletek begi

bakarra dutela halaber

ez dut topatu gezia jaurtikitzeko arkurik

ez gerezia jasotzekorik ere

zitroi kolorekoa ematen du hemendik arratsero itsasoak

eta hasieran leiho dirudien argazki sepia hori

hondarrezko ispilua da baina finean lorea