Libreta horiko poemak
Libreta horiko poemak
2003, poesia
118 orrialde
84-95511-59-2
azala: Garbiņe Ubeda
Pako Aristi
1963, Urrestilla
 
2016, poesia
2014, poesia
2001, poesia
Libreta horiko poemak
2003, poesia
118 orrialde
84-95511-59-2
aurkibidea

Aurkibidea

LIBRETA HORIKO POEMAK. Pako Aristi

Ireki ezazu liburu hau, irakurle

Bizitza besterik ez ote den

Gaur tronpeta bat oparitu diot

Hiru gauza egiten ditut egunero

Maitasuna

Amodioaz hitz egitea

Hitzek badakite

Gaita jotzen ari nintzen

Bohemioa nire baitan bizi da

Zein alde dago

Bizitza jendez inguratuta

Atsegin dut maitasuna

Jende askoren distira

Egun ederren planeatzaile

Etortzekoak diren egunak

Eta dena jakina zaigunean

Badirudi hori izango dela nire patua

Saltzaile ibiltzen zen herriz herri

Ohean ari naiz idazten

Pertsonak, adin batetik aurrera

Politikatik esaten ez diren gauzak

Larrua jo ondoren

Ai zer plazera

Ustekabean, itsumustuan

Jadanik ezin dut gogoratu

Nola deitu sexuaren ostean

Ligatzea...

Zuk ez duzu merezi izan

Umeen gelak

Zergatik lehen

Badira eurengan argia daramaten pertsonak

Halako batean

Beti bezala sartu zen tabernan

Ni munduan nago

Militantea eskiatzera doa

Ez dut ulertzen

Eta nire poema bat noizbait

Oraina egunero jaiotzen den promesa bat da

Bere bizitza aldatu nahi duenarentzat

Getariako Gaztetape hondartza

Nik ere sexuan asko pentsatzen dut

Gazteagotan deseoa

Pobre jaiotzea

Musu ematen ikastean

Enamoratuta nengoen eta

Espero dut

Inork estimatzen ez dituen liburu gehiegi

Ezagutu ditut

Nire liburuei

Nire etsaiak maite ditut

Amets bat darabilt

Egun batean begira jarri nintzen

Bizitza gure ulermenari iheska

Oroimenari bertute salbatzaileak

Gure ingurura zintzotasun apur batez

Benetan diotsuet

Ez dut inoiz zakil bat ahoratu

Gure gizartea

Nire inguruan diru asko

Urtaro bakoitzari

Beldurra ematen duen edertasuna

Sinboloen eremura

Txikitatik erakusten digute

Jadanik badakizkigu egia ikaragarri batzuek

Zure ondoan nago, maite

Mundua bakoitzarentzat

Telebistarik gabe

Herrialde aberatsak oso arriskutsuak dira

Orain badakit

Galiziara

Ezin dut eraman

Ez dut inoiz

Nik ere aurkitu nuen

Niregatik balitz

Prest al gaude

Ni naiz gizon bat

Haurtzaroa dut gogoan

Haurtzaroa dut gaur begien aurrean

Tipo ikaragarria zen

Concceta Probanzak oparitu zidan

Erosi: 10,45
Ebook: 3,12

Aurkibidea

LIBRETA HORIKO POEMAK. Pako Aristi

Ireki ezazu liburu hau, irakurle

Bizitza besterik ez ote den

Gaur tronpeta bat oparitu diot

Hiru gauza egiten ditut egunero

Maitasuna

Amodioaz hitz egitea

Hitzek badakite

Gaita jotzen ari nintzen

Bohemioa nire baitan bizi da

Zein alde dago

Bizitza jendez inguratuta

Atsegin dut maitasuna

Jende askoren distira

Egun ederren planeatzaile

Etortzekoak diren egunak

Eta dena jakina zaigunean

Badirudi hori izango dela nire patua

Saltzaile ibiltzen zen herriz herri

Ohean ari naiz idazten

Pertsonak, adin batetik aurrera

Politikatik esaten ez diren gauzak

Larrua jo ondoren

Ai zer plazera

Ustekabean, itsumustuan

Jadanik ezin dut gogoratu

Nola deitu sexuaren ostean

Ligatzea...

Zuk ez duzu merezi izan

Umeen gelak

Zergatik lehen

Badira eurengan argia daramaten pertsonak

Halako batean

Beti bezala sartu zen tabernan

Ni munduan nago

Militantea eskiatzera doa

Ez dut ulertzen

Eta nire poema bat noizbait

Oraina egunero jaiotzen den promesa bat da

Bere bizitza aldatu nahi duenarentzat

Getariako Gaztetape hondartza

Nik ere sexuan asko pentsatzen dut

Gazteagotan deseoa

Pobre jaiotzea

Musu ematen ikastean

Enamoratuta nengoen eta

Espero dut

Inork estimatzen ez dituen liburu gehiegi

Ezagutu ditut

Nire liburuei

Nire etsaiak maite ditut

Amets bat darabilt

Egun batean begira jarri nintzen

Bizitza gure ulermenari iheska

Oroimenari bertute salbatzaileak

Gure ingurura zintzotasun apur batez

Benetan diotsuet

Ez dut inoiz zakil bat ahoratu

Gure gizartea

Nire inguruan diru asko

Urtaro bakoitzari

Beldurra ematen duen edertasuna

Sinboloen eremura

Txikitatik erakusten digute

Jadanik badakizkigu egia ikaragarri batzuek

Zure ondoan nago, maite

Mundua bakoitzarentzat

Telebistarik gabe

Herrialde aberatsak oso arriskutsuak dira

Orain badakit

Galiziara

Ezin dut eraman

Ez dut inoiz

Nik ere aurkitu nuen

Niregatik balitz

Prest al gaude

Ni naiz gizon bat

Haurtzaroa dut gogoan

Haurtzaroa dut gaur begien aurrean

Tipo ikaragarria zen

Concceta Probanzak oparitu zidan

 

 

Banketxeak ez zaizkit gustatzen. Garbiegiak daude,

autopsiak egiten dituzten gela horiek bezala.

Banketxeetan ere zure irabazien egia baino

ez dute begiratzen.

Gaueko adiskide irribarretsuak ere

seriotu egiten dira banketxeko ilaran daudenean.

Ni bezero txarra izan naiz banketxeentzat.

Neuk nahi nuena erosteko

eta maite nituenak laguntzeko adina diru izan dut,

baina ez gehiago, eta hori gutxiegi da banketxeentzat.

Proportzioan duela hogei urte neukan

kontu-korronte berbera daukat.

Hemeretzi urterekin 600 euro aurreratu nituen,

berrogeirekin 6.000.

Beraz, pobreentzat eredugarria naiz,

eta aberatsentzat arbuiagarri,

irabaz nezakeen diru askori uko egin diodalako.

Baina ni neu naiz orain,

eta ez gizarteari ondo letorkiokeen makina bat.

Nik idatzi dut poema hau.

Makina horrek txeke bat sinatuko zukeen.

Ez dut beste mendekurik desio:

nire irudia daraman dirua ateratzea noizbait

bankeroen eskuak zikintzeko,

baita xentimoetan izan behar badu ere.