• Hitzaurrea
  Kandela
• Gison oker baten kulpiagatik
• IRUDIMENA, BECQUER-i
  • Aitor egin dezadan
  • Ai ene! Adolfo
  • Castaren malura
  • Castaren meditazionea
  • Zeinen era ilunez
• OIHARTZUNAREN AGINDUA,
  HIRUR ZATITAN BEREIZIA ETA BANATUA
  • Edozein deusez
  • Maiteri ubela
  • Ametsen enbatak sortu nau
  • Hil zeinuak
  • Hemen iragan da ene izatea
• Bigarren zatia eta jarraipena
  ALGOR MORTIS
  • Zerraldo baltza besa besaka daramate
• Hirugarren zatia eta jarraipena
  RIGOR MORTIS
  • Jaun andre, irakurle maiteok
  • Ingura zakizkidate erditu berriok
  • Maitasun eta gorrotoen apunte nahasiak
  • Miazle egarritsuenari
  • Ilargia ere haserretzen da nirekin
  • Ahantzi eginen zaitut
  • Eta zu
  • Ez dut gehiago idatziren
  • Egun, xuriz jantzi naiz
  • Heautontimoroumenos
  • Eta nehork ez zuen ikusi
  • Zu, 3'5 gramoren
  • Laket zait, eta gura dut
  • Itsasoetako gezalak
  • "Amour en latín fait amore"
  • Heriotz isila
  • Amaia

 

 

Castaren malura

 

Beatrizen aita hil da; eta azken hitza

jazarri diote hilarrian.

Era postumoz jaiotza has dakion. Bizirik

dirauela frogatzen duen epitafioa:

 

          Nor eseriren da?

          Nork oratu, nork hertsiren ditu

          ene alboan eskua, betazalak?

          Nork eginen du marmar?

          Nor oroitu ene egun haundian?

 

Beatrizen aita hil zait; eta,

Bihotzean min dut, min etsia,

negar ixila darion mina,

Lizardizko bihotz honetan.

 

 

 

© Jon Iñaki Lasa

 

www.susa-literatura.eus