Joan da negua
Joan da negua
2011, poesia
104 orrialde
978-84-92468-29-4
azala: Lander Garro
Mikel Ibarguren
1967, Zestoa
 
2002, poesia
1996, poesia
 

 

ITSASARGIA

 

horizontea zatitzen duen puntu kardinal

bakoitzari so harrapatu nauzu

goizaren kontra-leihoak zabaltzean

bienvenue à la cité de Ravel

 

adarrean kimua nola

hala ernatu zait akordua gogoan

hodei beltzen itzala ondoan dudala

auzoak bilatzen ditut

ganbara hustuen merkatuan

vide-grenier dimanche matin

 

ikusmira hobeak eduki arren

inork ez ditu lehenesten talaia hauek

nor gabeko silueta grisak ikus daitezke

kale kantoian hitz eske

eta galtzadarrietako belarrak erauzi dituzten honetan

errepide-mozketa amaitu dela diosku panoak

merci de votre compréhension

 

Okineta kaletik

oroimena itsasargi bat da gaur

itzulika ari da gauaren erdian

ez dugu iragarpen hoberik espero

esango dute badela leku bat

mapetan agertzen ez dena

badela zeharkatu ez dugun biderik

 

soit dit en passant esango dute

biharra dela elkar begiratzeko duten ispilua

ekaitz guztien gordetegia dela zerua

lurra dela argiloaren azken aterpea

 

eta gu

egunsenti batetik bestera goaz

elkar galtzeko beldurrez