Lurra

 

 

                  I

 

Alderik alde zapaldu nuen.

Nire igarotze eskubidea baliatu nuen

ihi eta belar txirikordak askatuz

sakan zaharren eta ereindako lurren artetik

eta goldatutako zorutik harriak jaso nituen

munarri txiki bat altxatzeko.

Ubideak garbitu nituen, ezpondak berdindu,

askotan goizean goiz esnatzen nintzen

urruneko soroetatik ostera egiteko.

 

Ohitura hartu nuen akre horietara

nire azken begirada ez zedin inoiz

okituta edo goserik egon.

Edonora joateko prest nengoen.

 

 

                  II

 

Hau guzti hau utzi nuen tokian dago,

txirikordatua eta zabal,

uztondo malda luzearen gainean:

 

hosto zahar umelez egindako emakume bat,

ihi zerrendak eta teilagilearen apaingarriak,

estutu gabe metatuak, bere bularrak lasto berriz

eta uzta-lazoz osatuak.

Drist pasatzen diren erbi

iheskorrei begira.

 

 

                  III

 

Lurraren soinua nabari dut

belarraren eta hirustaren azpian hedatzen:

 

nire belarria lurrean jartzen badut

isiltasun begizta honen gainean

 

denbora nahikoz, aldaka eta sorbalda

lur ezezagunaren kontra jarrita,

 

danbor hots txiki bat

entzutea espero dut

 

eta ez ninduke harritu beharko

aire zirimolan

 

neure burua kausitzen badut atzituta,

txarrantxaz egindako belarritakoa zintzilik dudala.