Munduak biraka jarraitzen du

Munduak biraka jarraitzen du noria baten tankeran, eta ikuskizuna patetikoa bezain samina da. Denok bilatzen dugu parte hartzea, eta gehientsuenok eserleku bat okupatu beharra daukagu. Batzuetan eserleku hau inposatua da, besteetan guk geuk aukeratzen dugu, eta badira parte hartzeko aukerarik ere ez dutenak, edota noriaren goialdetik salto egiten dutenak hustasunaren amildegira.

      Espazio-denboran kokatzeak zailtasunak dakartza eta niri munduaren zirkunferentzia handiegia egiten zait. Zenbat gau, zenbat mozkor eta zenbat dialektika lagun eta etsaiekin mundua konpontzen! Injustizia dela, norberekeria, hipokrisia, beldurra, identitatea eta bitartean, munduak biraka jarraitzen du. Makina izugarri eta eder baten tankeran, biraka jarraitzen du. Eta guk, gure harrotasunean, arima erdi galduen garai honetan, fede eta balio gabeko garai honetan, makineria eder eta biribil hau deuseztatu nahian gabiltza. Nora ezean. Eta mundua gelditzea lortuko bagenu, zer? Garai bateko jainko eta heroiak hil genituen, jainkoa bera ere hil genuela oihukatu genuen adoretsu, eta orain, jainkorik gabe ere, biraka jarraitzen du munduak. Nora ezean?

      Munduak biraka jarraitzen du eta nik biraoka jarraitzen dut. Neronen aurka eta munduaren alde, edo neronen alde eta munduaren aurka. Kontraesanak esperantzak dira! Brechtek zioen bezala. Jainkorik gabeko zeruan eta norabiderik gabeko lurrean, gizarteak mila zatitan zatitua jarraitzen du eta arima zaurituetan esperantzarik gabeko mundua agertzen zait. Erresistentzia garaia da, munduak biraka jarrai dezan. Hala ere, ni hiltzen naizenean, seguru nago, munduak biraka jarraituko duela, eta agian, baita biraoka ere.

2004ko uztaila, Berria