17 segundo
17 segundo
2019, poesia
168 orrialde
978-84-17051-40-2
Azala: Pello Irazu
Kirmen Uribe
1970, Ondarroa
 
2021, nobela
2016, nobela
2012, nobela
2001, poesia
17 segundo
2019, poesia
168 orrialde
978-84-17051-40-2
aurkibidea

Aurkibidea

1. EMAKUMEAK FABRIKATIK BUELTAN

Handia zinen

Ume mutua

Emakumeak fabrikatik bueltan

Txoriak neguan

Zuhaitza

Trotski niretzat zen

Antzo-mendiko billarra

Solokoetxeko greba

Berlin, 1990

Just Kids

Udako gau epela

Etxea hutsik

Sasiakazia

Irrati txikia

Izeko kontalaria

Amak einddako jertsakin

2. ESPETXEKO HAIKUAK

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

3. URTE ZURIAK

Jainko txiki eta jostalari hura

Jaiotza

Azken hitzordua

Lehen urtebetetzea zu gabe

Poesia gauza geldoa da

Aitaren etxea neuk ere

Xabierren heriotzan

Lehendakaria deserrian

Lehen hitz horiek

Hitzak ere bai

Amama azkenetan

Terezini buruz irakurtzen

Gutariko bakoitza

Don Juan (zirriborroa)

Don Juan (behin betikoa)

Gaitz bat dut odolean

Auzokoa

Gaueko txanda

Bi gizon nagusi auto batean

Desagertu

Ezkutuan

4. BIDAI TANKAK

Nahako hilobiak

Gajumaru

Sakima museoko kimonoa

Arrantzaleen zortea

Ryuta Imafukuren kanta

Poeta zaharra

Nagasakiko eztanda

Bi ahizpak

Geltokiko margoa

Santa Claus-i gutuna

Okinaren poema

5. OSTIRALAK NEW YORKEN

Jar ezazu eguna

Abuztuan

Hautatutako erbestera

Madison parkeko emakumea

Mendebaldar

Izaretan argazkiak

Zubibarri

Hopper-en goiza

2 trena

79. kaleko liburu-saltzailea

Bizitzaren ahoa

Whatsapp

Bazabiltza, Wim

Ibaiertzean

Jakintzat emandako gauzak

Deia

Berandu iritsi zen

Ostiralak New Yorken

6. POESIA ETA HUTSUNEA

1

2

7. DAUDENAK ETA EZ DAUDENAK

Lixibaren artea

Neska prakaduna

Bazoazte

Lurra

Eskerrak etorri zinen

Alabari

Lotan baina loak hartu gabe

Erosi: 17,10
Ebook: 3,12

Aurkibidea

1. EMAKUMEAK FABRIKATIK BUELTAN

Handia zinen

Ume mutua

Emakumeak fabrikatik bueltan

Txoriak neguan

Zuhaitza

Trotski niretzat zen

Antzo-mendiko billarra

Solokoetxeko greba

Berlin, 1990

Just Kids

Udako gau epela

Etxea hutsik

Sasiakazia

Irrati txikia

Izeko kontalaria

Amak einddako jertsakin

2. ESPETXEKO HAIKUAK

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

3. URTE ZURIAK

Jainko txiki eta jostalari hura

Jaiotza

Azken hitzordua

Lehen urtebetetzea zu gabe

Poesia gauza geldoa da

Aitaren etxea neuk ere

Xabierren heriotzan

Lehendakaria deserrian

Lehen hitz horiek

Hitzak ere bai

Amama azkenetan

Terezini buruz irakurtzen

Gutariko bakoitza

Don Juan (zirriborroa)

Don Juan (behin betikoa)

Gaitz bat dut odolean

Auzokoa

Gaueko txanda

Bi gizon nagusi auto batean

Desagertu

Ezkutuan

4. BIDAI TANKAK

Nahako hilobiak

Gajumaru

Sakima museoko kimonoa

Arrantzaleen zortea

Ryuta Imafukuren kanta

Poeta zaharra

Nagasakiko eztanda

Bi ahizpak

Geltokiko margoa

Santa Claus-i gutuna

Okinaren poema

5. OSTIRALAK NEW YORKEN

Jar ezazu eguna

Abuztuan

Hautatutako erbestera

Madison parkeko emakumea

Mendebaldar

Izaretan argazkiak

Zubibarri

Hopper-en goiza

2 trena

79. kaleko liburu-saltzailea

Bizitzaren ahoa

Whatsapp

Bazabiltza, Wim

Ibaiertzean

Jakintzat emandako gauzak

Deia

Berandu iritsi zen

Ostiralak New Yorken

6. POESIA ETA HUTSUNEA

1

2

7. DAUDENAK ETA EZ DAUDENAK

Lixibaren artea

Neska prakaduna

Bazoazte

Lurra

Eskerrak etorri zinen

Alabari

Lotan baina loak hartu gabe

 

 

KIDEARI

 

 

Dagoeneko ezer ezin da bere onera etorri.

W.H. Auden

 

 

Zer esango, adiskide kutun,

ez naiz aldatu hainbeste.

Hau mundu hau, argi eta ilun,

onartu egin dut, honenbestez.

Eder basoen berdetasunak

eta hiri-zubien lizunak

zoratzen naute oraindik.

Bihoztu arren etorkizuna,

zalantzarako daukat tasuna.

Hain urrun zaude nigandik.

 

Ohikoa amesten jarraitzen dut,

horretan jartzen dut bizia.

Berehala jartzen nau zut

betiereko aurreiritziak.

Etxean hildako emazteak,

eskubide duinen ebasteak,

arrazoibide lausoak.

Injustizia ez da gaztea,

ez da gaitza hori ebaztea

behatuz gure pausoak.

 

Ezkortasunak gogaitzen nau,

begiratzen dut argira.

Zorigaitzak beharrean dirau

baina behin gatoz bizira.

Berdin-berdinak ditut akatsak,

zuzenduko dizkit azken hatsak;

marketsa naiz, zorionez.

Ez nau galaraziko goi-hatsak,

agudo abailtzen nau mahatsak,

maitemintzen naiz pertsonez.

 

Zure inteligentzia, benaz,

egiten dut gehien mira.

Kulturaz, bizitzaz, denaz,

problemak deus ez balira.

Egia izaten da bakuna,

errealitatea zurruna

eta bakana loria.

Lortu nuen denok nahi duguna:

zu bezalako mutil-laguna

ezagutzeko zoria.

 

Zer esango, adiskide kutun,

ez naiz aldatu hainbeste.

Hau mundu hau, argi eta ilun,

onartu egin dut, honenbestez.