URREA ETA UGERRA

Abrako eskuma aldean, itsasbazterretik gertu,

lerratu egiten dira jauntxoen txaletak eta jauregiak,

eta eguzkiak, itsasoaz bestaldean gorde aurretik,

postaletarako argazki bihurtzen ditu paraje horiek,

pasealeku dotoreak euri gabeko asteburuetan,

jendeak miresten omen dituen arkitektura dotoreak

baina edertasun horrek giza zimendua dauka oinarri,

eta eragin zituen gosea, miseria eta heriotzak

ez dira turismo bulegoko liburuxketan azaltzen,

badirudi ez garela oroitzen

txalet-jauregi horiek zelan eraiki ziren,

ez dakigula edertasun horrek behar izan zituela

meatzetako heriotza ilunak

labe garaietako izerdi beltzak

auzo langileen amaraunak

haurtzarorik gabeko ume kedarrez beteak

biriki eta bihotz gazte ugertuak...

Bertolt Brechtek idatzitako poema hura,

"Langile baten galderak liburu baten aurrean",

behin eta berriro etorri zait gogora, mailukadaz

oinazearen gaineko edertasuna

eta euririk gabeko asteburuetan

pasealeku dotore horien aurrean

albumerako argazkiak egiten dituzte

infernu haietako ondorengoek

memoria, antza, zimenduetan ere gelditu zen