FREE SELF SERVICE

                          a lot of people won't get no supper tonight

                          a lot of people won't get no justice tonight

                                                              Armaggideon Time

Urdaiazpiko egosia, magdalena paketeak, okela xerrak,

tomateak, laranjak, esne tetrabrikak, solomoa, batidoak,

donuts kajatxoak, sardinak, madariak, pizzarako orea...

Hori guztia eta gehiago eskuratu dute

halako free self service berri batez

supermerkatu ondoko kontainerretatik,

saiak ardi hilen inguruan bezala, hara bildu direnek.

Bertolt Brechten poema bat izan zitekeen

29ko Depresio Handiari buruzkoa,

New York Cityko auzune txiro batean kokatua,

baina ez, hiri honetako paisaia da, ordu jakinekoa.

Iraungipen data pasatua daukan janaria

sakabanatu egiten da miseriaren bazterretarantz

iluntzeko ordu isil eta iraingarri horretan,

zabor biltzaileen kamioiaren bisitaren aurretik,

eta zubipean, bankuko kutxazain edo elizako aterpean

zabaldu eta banatu egingo da.

Beraz, nork esan du poesia sozialak

dagoeneko ez daukala lekurik?,

iraungipen data agortu zaiola?

Seguruenik, halako kontainerretara

hurbildu beharrik ez daukanak,

edo are okerragoa oraindik,

bihotzetik burura doan konexioa

aspaldi iraungi zaionak.

Zure begiradak ere

free self service une horretan

saihestu egiten du kontainerra?