Heriotza ahanzturan

Nik badakit banaizela

zuk imajinatzen nauzulako.

Luzea naiz zuk luzea naizela

uste duzulako; eta garbia, begi onez

begiratzen didazulako,

begirada garbiz.

Zure adimenak adimentsu

egiten nau, eta, zure samurtasun

xaloan, ni ere xaloa naiz,

eta onbera.

                 Baina, ahazten banauzu,

hil egingo naiz, guztien

oharkabean. Bizirik ikusiko dute

nire haragia, baina beste gizon bat izango da

—iluna, traketsa, gaiztoa— haren barruan…