LAGUN PRESOAK

Iraultza ala hil izkiriatzen dute, esposaturik,

              furgoi berde ilunen barruko aldean,

Anjel / Mitxel / Koldo / patioetako ibilaldien

                                  urratsak entzuten dira,

mundua patioa balitz bezala, Joserra / Miren / Josu /

                                  haien amodio antsia

oztoporik eta bazterrik aurkituko ez duen

                                  uhina lez entzuten da.

Julen / Ixidro / Mertxe / arrazoi sakonak entzuten dira,

                                  hizkera sekretuan, Julio / Iñaki /

Pakito / ateak kolpatzen dituztenean, han eta hemen

                                                          entzuten da,

mundua galeria zarratu hori besterik ez balitz bezala.

                          Apolinar / Josean / Andoni /

haien oinaze isileztatua nahinon entzuten da,

                                                  Itziar / Jon /

Josemari / euskal preso guzien sakrifizioa

                          eta duintasuna ikusten da kristal

bakoitzaren bestaldean, aberriaren astuna paparrean

                                papagorriek bezala daramatela.

                                                                        [1986]