Poesia kaiera
Poesia kaiera
Forugh Farrokhzad
itzulpena: Miren Agur Meabe
2020, poesia
64 orrialde
978-84-17051-42-6
Forugh Farrokhzad
1934-1967
 
 

 

Beste jaiotza bat

 

Nire bizitza osoa da bertso-lerro ilun bat,

behin eta berriz esanda

betiereko loratzearen egunsentira gidatuko zaituena.

Bertso-lerro honetan hasperen egin dut zugatik, ai ene!

Bertso-lerro honen bidez zuhaitzetan, uretan, suan txertatu zaitut.

 

Bizitza, agian, kale luze bat da

eta bertan emakume bat egunero bere saskiarekin.

Bizitza, agian, soka bat da

gizon batek bere burua adarretik urkatzeko.

Bizitza, agian, ume da bat eskolatik bueltan.

 

Bizitza, agian, zigarro bat piztea da

bi besarkadaren arteko baregunean

edota, agian, oinezko baten adikune galdua

kapela kendu eta, irriņo txepela eginda, kaixo esaten duenean.

 

Bizitza, agian, une itxi hori da,

nire begiak zure ninietan ezerezten direna

eta nik ilargia hautematearekin lotzen dudana.

 

Bakardadea bezain handia den gela batean,

nire bihotza, maitasuna bezain handi, adi dago

bere zorionaren aitzakia sinpleei,

ontzian hirotuz doazen loreei,

gure lorategian landatu zenuen zuhaitzari,

leihoaren neurriko kanarioen kantei.

 

Hauxe da nire patua.

Hauxe da nire patua.

Nire patua da

errezelak ikusten uzten ez didan zeru puska.

Nire patua da

eskailera huts bat jaitsi

eta amaieran edozein zer ustel topatzea.

Nire patua da

paseo triste bat oroitzapenen lorategian.

Nire patua da

“zure eskuak maite ditut” esaten duen

ahots baten penan hiltzea.

 

Eskuak hondoratuko ditut lorategian

eta erne egingo dira, badakit, badakit

eta enarek arrautzak errungo dituzte

tintaz zikindutako atzamarron artean.

 

Belarritakoak jantziko ditut,

gerezi gorri biki bi,

eta dalia hostoak itsatsiko azazkaletan.

 

Bada kalezulo bat non aspaldi maitatu ninduten mutikoek,

zapazto, lepoluze, hankamehe haiek,

haizeak gau batean eramandako neskatila baten

irribarre xaloaz pentsatzen diharduten.

 

Bada kalezulo bat nire bihotzak umezaroko auzoei ostutakoa.

 

Gorputzaren bidaia denboraren lerroan

denboraren lerroa ernaltzen duen gorputz batekin,

ispiluan izandako jai batetik bueltan datorrelakoan

dagoen gorputz baten irudiarekin.

 

Horrelaxe hiltzen da bat

eta horrelaxe irauten du bestek.

 

Ezein arrantzalek ezin du perlarik topatu

zulora isurtzen den erreka apalean.

 

Nik ezagutzen dut

hada betilun txiki bat

itsasoan bizi

eta bihotza putz egiten duena

ney magiko batean, astiro,

hada betilun txiki bat

gauero musu batekin hil

eta berriz alban jaiotzen dena

beste musu batekin.