Poesia kaiera
Poesia kaiera
Miroslav Holub
itzulpena: Karlos Cid Abasolo
2016, poesia
64 orrialde
978-84-92468-90-4
Miroslav Holub
1923-1998
 
 

 

Oda pozari

 

Jada esperantzarik ez denean maitatzea:

hori baino ez da amodioa.

 

Zunda-globo bat jaurtitzea

jada hamar erori direnean,

berrehun untxi hartzea

ehun hilak direnean:

hori baino ez da zientzia.

 

Sekretuaz ari zara galdezka.

Izen bakarra du:

berriz ere.

 

Azkenik,

uretango bere irudia

darama hortz artean txakurrak,

jendeak ilargi berria errematxatzen du,

maite zaitut.

 

Besoak altxaturik

dituzten kariatideen antzera

granitozko denbora dugu tinkatzen

 

eta, garaiturik,

beti irabaziko dugu.

 

Óda na radost

Milovat, když už není naděje: / jenom toto je láska. // Vypustit novou radiosondu, / když jich deset spadlo, / vzít dvě stě králíků, / když jich sto uhynulo: / jenom toto je věda. // Ptáte se na tajemství. / Má jen jedno jméno: / znovu. // Nakonec / pes nese v zubech / svůj obraz na vodě, / lidi nýtují novou lunu, / miluji tě. // Jako karyatidy / na vztyčených rukou / vzpíráme žulový čas // a poraženi / vždycky zvítězíme.