Poesia kaiera
Poesia kaiera
Audre Lorde
itzulpena: Danele Sarriugarte
2016, poesia
64 orrialde
978-84-92468-82-9
Audre Lorde
1934-1992
 
 

 

Emakume bat mintzo

 

Ilargiak markatua eta eguzkiak ukitua

nire magia ez dago idatzirik

baina itsasoak atzera egitean

nire forma geratuko da iltzaturik.

Ez dut mesederik nahi

odolez bustia ez bada

ez bada iraunkorra amodioaren madarikazioa bezala

betirakoa, nire akatsak

edo nire harrotasuna bezala

ez ditut nahasten

maitasuna eta gupida

ezta ere gorrotoa eta mespretxua

eta ezagutu nahi banauzu

mia itzazu Uranoren erraiak

non ozeano geldigaitzek egiten baitute taupa.

 

Ez dut ostatu hartu

ez nire jaiotzan ez nire dibinitateetan

adinik ez daukat, erdizka hazi naiz

eta oraindik bila nabil

nire ahizpen xerka

Dahomeyko sorginak

jantzi nazaten beren arropa biribilduetan

geure amak egin bezala

doluz.

 

Emakume izan naiz

denbora luzez

kontuz nire irribarrearekin

tranpatia naiz, magia zaharrez beterik

eta eguerdiaren amorru berriarekin

zin egindako

zuen etorkizun beteekin

emakume

naiz

eta ez zuria.

 

A woman speaks

Moon marked and touched by sun / my magic is unwritten / but when the sea turns back / it will leave my shape behind. / I seek no favor / untouched by blood / unrelenting as the curse of love / permanent as my errors / or my pride / I do not mix / love with pity / nor hate with scorn / and if you would know me / look into the entrails of Uranus / where the restless oceans pound. // I do not dwell / within my birth nor my divinities / who am ageless and half-grown / and still seeking / my sisters / witches in Dahomey / wear me inside their coiled cloths / as our mother did / mourning. // I have been woman / for a long time / beware my smile / I am treacherous with old magic / and the noon's new fury / with all your wide futures / promised / I am / woman / and not white.