Sugandilak trenbide beroetan berde
Ingurua ikastera jarri nintzenean
Itsasoan sartu ditut eskuak
Ahitua nago
Betegabeko promesa da nire bizitza
inoiz beteko ez dena
promesa laino
tamarizekiko paseo luzeetan
amodioaren xerka
paper hezeak lurrean
eguzkipean beteko ez den irrifar hotza
trena hartzeko zain promesa ederra
zapiez adio paradisuek saldoka
nire bizitzak promesa zahar bat espero
heriotzeko bostak
© Jose Luis Otamendi