eta udako arrats beroetan

itsas amniotikoen uren zain zinaudela

haragi puska kiskailduen garrasiak

haize epeletan zalapartatzen

entzuten zenituen.

ahurreko destinuaren burdin bide meharretan

odola ttanttaka ixuri zitzaizun

eta udako arrats beroetan

hil zeinuek iratzartu zituzten mortuak

borroka luze bezain gogorraren

azken auhenak eskainiz.

geroztik sabel borobiletan pausatzen dituzu

ezpain xifrituak, trein garaileen

madarikazioak mentalki zerrendatuz

eta udako arrats beroetan

begirada samur batetaz oroitzen zara

erranahirik ez duen gauean.

lotsarik gabe ihardungo zutenen artean zinauden

hitzeman gero hobeagoaren

menturan, baina orain diozu nekez erditzen

direla askatasun hodeiak zeruan

eta udako arrats beroetan

betiko galtzaleen zama ikasten duzu.

ba ote dakizu zergatik airatzen diren ikarak

nola hiltzen auzoko jendeak

non bizitzen ehortzi gogo gaituztenak

noiz abiatzen gure asmo ederrak

zintzilikatu behar dituzten treinak

eta udako arrats beroetan,