ARBOLEN ABARRAK
Zita bat jaso dut ezustean, «Reclaim the Streets»,
Eta kalera irten naiz. Gaur egun, maskarak erabiltzen
Ditugu eta modu berezian mugitzen gara. Hitz
Batzuk baztertu behar baina beste batzuk asmatuko
Ditugu. Piazza Alimondan elkartu gara Rosa, Aitor,
Carlo. Bart gaueko euriak kaleak garbitu ditu, laster
Ordea, kolorez tindaturik egingo du euria eta
Beharbada alai sentitu ahalko gara. Berrogeita hamar
Urteko emakume batek arropa bota dio leihotik
Gazte bati «Gorroto zaitut» esango balio bezala.
«Ahaztu egiten zaizkit gauza inportante denak»
Bekainak jasoz. Izenak, kontzeptuak, argudioen
Ordena, segidak, nire etxera itzuli nahi dut.
Adulterioa jasangarria egiten zait, ez da hori orain
Nire ardura. Aukeratu beharra beti baita tragiko,
Pelikula batzuetan gauzak nahasten diren arren.
Elkar besarkatzen dugu. Bihar arte, behintzat,
Merezi izango du. Edo hemen geratzen gara,
Itxaroten. Jendetza altxa egingo da, edo akaso ez,
Portuko tabernaren bateko terrazan geratuko dira.
Ezin konta ahala liburu idatzita ere ez dugu zinez
Segurantza handirik, urrun geratu zaigu bizinahia.
Kaligrama formako poemak (kaligramak) idatzi
Zituzten aurreko mendean, eta begira orain. Hemen
Gaude, gehiegi hobetu ez dugulako sentimenez. Lo,
Nekatuta, espaloiko koska txikienean eseri nahiko
Genuke benetan. Baina, hala ere, zuhurtziari bizkar
Eman diogu beste behin. Haizeak arbolen abarrak
Mugitzeko indarra galdu duela dirudi, zakurren
Zaunkak isildu dira. Oro propio prestatua dagoela
Iduriko luke, oro zorizkoa dela honezkero jakingo
Ez bagenu. «Gero, nigatik galdetzen badute, erantzun
Ezazu edozer gauza».
© cc-by-sa Beņat Sarasola
www.susa-literatura.eus
