HIRUGARREN PISUTIK

Orduan ikusi nuen berriro:

bizkarrean zeramatzan eskuak,

eta erortzen utzitako minutuak

hanka azpian karraskatzen zitzaizkiola

egiten zuen oinez.

Espaloietan bere bizitzari falta zitzaizkion

puzzle zatien bila zebilela zirudien arren,

ez zen eroritako minutuen bila makurtzen.

Munduak bere begien inguruan

jarraitzen zuen biraka.

Zerua paper zimurtuz bete zen arte

jarraitu nion pausoari

inora ez doanaren mugimenduarekin.

Bizilagunek leihoak ixteaz batera

bakarrik gelditu ziren,

bakardadea eta bera.

Orduan ikusi nuen

hirugarren pisukoa,

eroritako nire minutuei begira.