Katamea

Pelutxezko katamea

            galdu zaigu oihan

                                      zimentuzkoan

eta herabe gure hatzaparrak

            —bi egunetan behin

                            zorroztu beharrekoak—

tente gure zurde beltza

                  —funtsaren oinarria—

ondo galdu Laxek haren aztarna arrosak

                          lupetzan lazki desagertuak

eta ilargiak dena zelofaneztatu orduko

hamaika tipatze kosmikoren

                                            poderioz

arras harro hiribidean zehar

                        zilarrezko pantera

zauli gaueko borreroen

                                  tartean pasea

eta egunsentiaren ohantzean

          biar berriz ikusiko dut

                            neure katame

                                          guttuna

                                                    lo.