USAINAK

Gomuten bidea dira usainak, ama.

Aholan jatortaz amumarenak

soloan barrena zintz eta zintz;

kresalaren altzoan barriz

dantzan dabilz umetako olgetenak datoz.

Orduan ez nekiana

hil egingo zirana

amuma eta umea.

Usainak, ama, gomuten bidea dira.

Aholan jatortaz portuko eguzkitan

arrain fabrikea, gasolinea, osabea

eta katu kaleko gernuetan igartea

mundua misterio zala artetan.

Orduan ez nekiana

fabrikea itxiko ebena

hil egingo zinana

Ama, usainak, gomuten bidea dira.

Aholan jatortaz erropak eskeikeran

neure eskuetan orduko zeureak;

beti edo ia beti lixibearena

behin edo behin amodioaren isuriena.

Orduan ez nekiana

eskuetako usainatoko batzuk

aittaren haziarenak zureakaz batera zirana.

Ama, gomuten bidea dira usainak.

Aholan ba ezin dot plantxan egin

lurrunak zure akordua ekarri barik;

negarra etorten jat lixibea usaindueran

eta amodioaren ostean be batzutan, ama.