- —1—
- —2—
- —3—
- —4—
- —5—
- —6—
- —7—
- —8—
- —9—
- —10—
- —11—
- —12—
- —13—
- —14—
- —15—
- —16—
- —17—
- —18—
- —19—
- —20—
- —21—
- —22—
- —23—
4
Isiltasunaren izenak idatziko ez diren baso hustuetan ere
malko pare bat eskupeko utzi genuen behin baino gehiagotan
gure kateak ez zitezen gauaren gortinen aurka erajota ur
Zenbat lapitz ere hautsi ez ote genuen geure hatz karrokatuekin
mahai honen gainean amargura txikitazko istorioak margotzean
iraganaren amets eroen gainean zaldian legez noraezean
Izotz ere bihurtu ziren gure esperantzarik gozoenak
gaupasa etsipengarri eta amaigabearen joko zahar honetan
Zertarako beraz erromako zubi berri baten esperoan geratu
nondik eskekiko ote aintzinako horrenbeste espektro itxuragabe
zergatik gogoan eduki mailukizko soroak bezalatsuko utopiak
denboraren eztenak oroipenen zauria zoldu digularik
© Joanes Urkijo