RAYMONDE

 

 

noiztik ez ote da

zeru honetan

izarrik piztu

zohardi diozu

 

estaltzen gaituen

izara gris zikin

zahar bat besterik

ez dakusat

 

aspaldi suizidatu zinen

Jon Mirande

Raymonderen bila

aritu naiz

 

esan didate aspaldi

zahartu zela eta

bakarrik zendu

historiak ahantzita

 

geroztik ez duela

inork izarrik ikusi

ardorik isuri

mahastirik kausitu

 

kale zikin hauetan

Raymonde aspaldi

zendu zela

zu bezala

 

Pigalleko

ardotan itotako

agure okaztagarrien

uste lizunetan

 

euskarazko poema

aurkiezinetan bizi dela

ezkutuan

norbaitek kausitu zain

 

topatzen duten aldiro

agurtzen duela zure partez

izar batzuk ematen

dituela eskura

 

baina isiltzeko

aspaldi zendu zela

ez esateko inori

nora joan bere bila

 

mahasti artean

etxera bidean

galdu eta lagunen

atzetik herrenka

 

Pigalleko

ate argitsu batetik

sartuta ustekabean

aurkitu dut Raymonde

 

itzalen ezkutuan

gazteegia naizela

esan dit ez dudala

izarrik merezi

 

bera ez dagoela

inoren zain

zain egon gabe ere

posible dela bizitzea

 

emazkiozu gure partez

goraintziak aspaldi

izarrik piztu ez den zeru

grisean galtzen zarelarik