Arratseko oskorria

Muinoek, paparrean eskuak jarririk,

atzeraka egin dute.

Eguzki etzana, gupidaren antzera,

urrekara.

Zelaian belarra

landa-abestiak kantatuz,

mendian zuhaitzak

zahartzaroko sentimendu apalez.

Oraintxe ere hemen nago ni:

haurrek zapaldutako

txirla barruko mami.

Oraintxe bertan izan bihotza sendo, eta

amore eman umiltasunez,

besoak antxumatu eta banoa.