Hitz etena, Eustakio Mendizabal "Txikia"ren olerkiak
Hitz etena, Eustakio Mendizabal "Txikia"ren olerkiak
1992, olerkiak eta bertsoak
150 orrialde
84-86766-40-0
azala: Garbiñe Ubeda
Jon Arano
1961, Itsasondo
 
2002, poesia
1991, poesia
1985, poesia
 

 

OI! BELTXARAN-BELTXARAN...!

      Lazkau: 1966'ko Ilbeltza'ren 9'an.

 

Maiatz goiz-senti'ko Udaberri

                   gaztea

beziñ gozoa zera Beltxaran

                   maitea!

Illun-nabarraren oial-zati

                   illuna

daramazu soinean oi! ene

                   kuttuna

eta ortze garbiko izarren

                   argiak

baño dizditsugoak dituzu

                   begiak!

Gaue'ko ordu ixil, galdu to

                   illunai

iges joan argia itzal or-

                   duko, ai!

Zein txoro nengoken zure begiai

                   begira,

izartegi garbiko bi izar

                   balira!

Ezin esan alako poztasu-

                   na erne

oi zakit nere biotzaren bar-

                   ne-barne-

an, gozo, bizi bezin lillura-

                   garrizko

begi oien dirdaia ikusi

                   orduko.

 

Errekaz bera mur-mur datorren

                   ur mea

loxintzatzen duan zuain-negar-

                   gillea

bezin amesgarri da zure biz-

                   kar gaiña

legunki inguratzen dun adats

                   apaiña.

 

Irri-bakoitzean ezpaiñ arte-

 

                   an dager

zun akats gabeko ortz lerroka-

                   da eder-

txikiak, marfillezko txirlarri

                   sail zuri,

aberats eta zoragarri bat

                   diduri.

 

Oi! Beltxaran-Beltxaran! Goiz-urra-

                   tze alai!

aingeru-irria darakuszu-

                   la noiz-nai,

or zakust leioan deneri a-

                   gur egiñez,

dakuszazun gazte guzien mai-

                   te-miñez

bazengoz bezela. Begira... zen-

                   bat bider

egon ote natzaizun erdi txo-

                   ro, eder!,

txori bizkorren arintasunaz

                   kalean

denen zorakor zoazela i-

                   kustean!

Aurpegi beltx, guri, legunaren

                   lerdena

gorde eziñik or zoaz kale-

                   barrena,

oni irri, ari «agur»; denai

                   jaramon

egiñaz, aurtxo xalo bat bezin

                   zorion... !