BEGIRUNEA HERRARI
Herra, bekaitzez betea,
oihuka hasi zait:
Nahikoa da!
Luzaz nirekin olgetan ibili zara eta
nazkatu naiz!,
ez nauzu berriro aldebikotzat hartuko!,
ez nauzu aldartearen kulunkan lozorrotuko!
Zalantzarik izan ez dezazun korapilatuko natzaio
onginahiari, maitasunari, estimuari
eta jagoitik
sekula ez nauzu igarriko ez bada
zinez sentitzean, barnemuinetan
zer den egia, zer den justua.
Herra nauzu eta begirunea zor didazu.
© Gotzon Barandiaran